Raho, veehouder in het zuiden van Ethiopië:
“We hebben dagenlang door de verzengende hitte gelopen. Mijn kinderen leden honger. Ze waren doodop. Uiteindelijk bereikten we dit kamp en hoopten op hulp.”
Al jaren heeft Ethiopië te kampen met diverse crises. Het Oost-Afrikaanse land wordt geteisterd door een verwoestende sprinkhanenplaag, overstromingen en in sommige gebieden juist weer aanhoudende droogte. Daarnaast zorgt het conflict in de noordelijke regio Tigray al maanden voor onveiligheid en angst en creëert ook de coronapandemie veel problemen.
Cordaid heeft, samen met andere organisaties binnen de Dutch Relief Alliance (DRA), in 2021 gewerkt aan noodhulp in Ethiopië. De DRA is een samenwerkingsverband van 14 Nederlandse hulporganisaties dat met steun van het ministerie van Buitenlandse Zaken hulp verleent in de grootste crisisgebieden ter wereld.
“We hebben dagenlang door de verzengende hitte gelopen. Mijn kinderen leden honger. Ze waren doodop. Uiteindelijk bereikten we dit kamp en hoopten op hulp.”
De Somali-regio in Ethiopië gaat gebukt onder continue droogte en de gevolgen van het coronavirus. Hierdoor zijn oogsten mislukt en voedselprijzen gestegen.
“Ik was veehouder”, vertelt Raho, een 41-jarige vrouw met zeven kinderen. “Tot een vijf jaar durende droogte onze hele veestapel doodde. Ik had 70 kamelen en 300 geiten. We hadden een goed leven. Alleen onze ezel overleefde, gelukkig, want hij droeg mijn jongste kinderen toen we op zoek gingen naar een nieuw onderkomen.”
“We hebben dagenlang door de verzengende hitte gelopen op zoek naar een plek waar we ons konden vestigen. Mijn kinderen leden honger, waren doodop. Uiteindelijk bereikten we dit kamp en hoopten op hulp.” Inmiddels woont de familie er al vijf jaar, maar de situatie is er nog niet veel beter op geworden.
Raho: “Toen ik geen werk kon vinden, ben ik boomtakken en schors gaan verzamelen, 15 kilometer verderop. Het is telkens een hele onderneming. Ik laat de kinderen bij een familielid die ook in dit kamp woont. Mijn man is vertrokken om een militaire opleiding te volgen.”
Met de verkoop van het brandhout koopt Raho eten, maar het is vaak niet voldoende om in alle behoeften van haar gezin te voorzien.
“Het inkomen is om te overleven. We eten minder om te sparen voor de volgende dag. Mijn twee oudste zonen, 19 en 17 jaar oud, helpen vaak mee om bij te dragen aan het inkomen. Ze brengen drie dagen per week het brandhout dat we hebben verzameld naar de markt.”
De pandemie heeft de voedselcrisis voor kwetsbare kinderen en gezinnen verergerd. De prijzen van veel basisproducten zijn gestegen door de beperkingen om het virus een halt toe te roepen.
Raho behoorde tot de 39.300 mensen in ontheemdenkampen in de buitenwijken van de stad Gode die een voedselpakket ontvingen van de DRA. De noodvoedselmand bevatte 25 kg rijst, meel, bakolie en melkpoeder.
Terwijl ze haar verhaal doet, maakt ze injera (een sponsachtig brood) klaar. Een paar van haar kinderen, gekleed in schooluniform, zitten op de zandvloer, druk bezig het brood met saus te eten. Raho vertelt: “Als kinderen genoeg te eten krijgen, kunnen ze weer groeien. Ze kunnen nu ook weer naar school, hebben energie om te spelen.”
Raho toont haar rijstvoorraad.
Door de krachten te bundelen, kunnen hulporganisaties het verschil maken voor mensen in noodsituaties. In Ethiopië werkte Cordaid samen met SOS Kinderdorpen, CARE, Stichting Vluchteling en Tearfund.
De organisaties hebben daar:
Met deze activiteiten heeft de DRA via een nauwe samenwerking met lokale organisaties ruim 276.000 mensen kunnen helpen. De focus lag daarbij vooral op meisjes en vrouwen.
Kijk hieronder naar meer foto’s uit de crisisgebieden in Ethiopië. Alle foto’s zijn gemaakt door fotojournalist Joost Bastmeijer, in opdracht van de Dutch Relief Alliance.