Mensen achter de getallen
KIJK OM NAAR MENSEN ZOALS JIJ EN IK
Breng met Kerst hoop dichtbij. Voor Maud uit Soedan, zij is op de vlucht voor ernstig geweld. Voor de Brabantse Premie die in de schulden is geraakt. Cordaid helpt mensen in de meest moeilijke omstandigheden. Help ook mee. Geef vandaag nog. Dan staat niemand er alleen voor.
Maud is op de vlucht
Maud vluchtte uit Soedan, samen met miljoenen anderen. Het gruwelijke geweld kwam plotseling heel dichtbij en haar vader is daarbij om het leven gekomen. Vluchten was de enige optie. Nu leeft Maud in een vluchtelingenkamp, 460 kilometer verderop. Overdag is het heet, ’s nachts ijskoud. Ze slaapt onder een zeil, op een kleed. Zonder echte bescherming.
Ik was zo bang toen we moesten vluchten. Ik hoorde
overal schoten en er waren mannen met geweren. We konden niks
meenemen. Dagenlang moesten we lopen naar de grens. Nu slapen we
op de grond onder een paar doeken. Mijn buik doet vaak pijn van de
honger. Soms ben ik verdrietig, omdat hier bijna niks is.
Premie leeft met schulden
Vlak vóór de coronapandemie ging het mis. Premie, een energieke directiesecretaresse en moeder van twee tieners, belandde midden in een heftige scheiding én kreeg een dubbele hernia. Toch probeerde ze weer aan de slag te gaan. ‘Ik wilde niet langdurig in de ziektewet komen.’ Maar het lukte niet. Bovenop haar hernia kreeg ze vijf keer corona.
Op een ochtend kon ik niet eens uit bed komen. Zo kwam ik alsnog in de ziektewet terecht.’ Ondertussen speelde er nog iets: haar ex schreef de kinderen zonder toestemming op zijn adres in. ‘Dat had gevolgen voor toeslagen en belastingen. Ineens had ik geen recht meer op ondersteuning. Ik ben nog steeds aan het terugbetalen.
De mensen achter de getallen
Miljoenen mensen zijn met Kerst aangewezen op hulp van anderen. Help Maud, Premie en zoveel anderen. Geef hoop met Kerst en doneer.
Kateryna woont aan de frontlinie in Oekraïne
“De meeste mensen uit mijn dorp zijn al lang vertrokken. Ik ben maar alleen en zou niet weten waar ik heen moet. Het wordt wel steeds zwaarder. Al twee jaar heb ik geen elektriciteit, geen gas. Hulpverleners van Caritas komen regelmatig langs. Ze brengen me water, warme maaltijden en hout om het huis een beetje warm te houden. Dankzij hen voel ik me niet helemaal vergeten. Ik ben zó dankbaar voor deze hulp. Anders zou ik het niet redden.”
Abdul is ontheemd in Jemen
“We leven van de hulp van buren en organisaties zoals Cordaid. Mijn vrouw en ik zijn te oud om te werken en onze enige dochter kan de kosten voor ons drieën niet dragen. Ons huis werd door de zware overstromingen verwoest en sindsdien slapen we bij verschillende mensen. Sinds kort hebben we gelukkig weer een eigen onderkomen en wonen we weer samen onder één dak. We hebben privacy, veiligheid en rust terug en zijn hier enorm dankbaar voor.”
