Zo vecht veteraan Volodymyr terug tegen zijn trauma
Na ernstige verwondingen aan het front keerde veteraan Volodymyr terug naar het westen van Oekraïne. Niet als held, maar als gebroken man. Hij raakte verslaafd. En verloor alle hoop. Tot hij in het Nazareth Centrum van onze partner Caritas de nodige traumazorg kreeg. Daar begon zijn weg omhoog.
‘Ik heb 18 jaar gediend,’ zegt Volodymyr zacht. Zijn armen zijn strak om zijn borst gevouwen, zijn blik is leeg. ‘Daarvan vocht ik 13 jaar aan het front. Zelfs in Irak.’
Zijn stem trilt en zijn handen beven terwijl hij vertelt over zijn recente ervaringen in Oost-Oekraïne. ‘Ik ben 4 keer gewond geraakt. De laatste keer was ik verlamd. In het ziekenhuis dacht ik: Kan ik nog wel verder leven? Ik wist het niet meer.’
‘De artsen gaven me nog 2 weken’
Als veteraan heeft hij meer meegemaakt dan de meeste mensen ooit zullen begrijpen. Maar wat hem uiteindelijk bijna fataal werd, gebeurde ver van het slagveld:
‘Ik begon drugs te gebruiken. Ik werd ondraaglijk, hopeloos. Mijn zus bracht me naar het centrum van Caritas. Ze dacht: “Daar kan hij tenminste in vrede sterven.” Dat was haar laatste hoop voor mij. Ik kon nauwelijks spreken, alleen vloeken. Ook had ik een beroerte gehad. De artsen gaven me nog twee weken te leven.’
Extreme en fysieke PTSS
De symptomen van posttraumatische stressstoornis (PTSS) zijn vaak onzichtbaar. Bij Volodymyr zijn ze dat allerminst. De oorlog zit niet alleen in zijn hoofd. Hij zit in zijn spieren, in zijn ademhaling, in zijn hele lichaam. Dit is trauma in zijn meest extreme, fysieke vorm – vroeger ‘shellshock’ genoemd, een term die ontstond tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Voorzichtig denken aan de toekomst
In het centrum van Caritas gebeurde iets onverwachts. Niet plotseling, maar elke dag een klein beetje, begon Volodymyr weer mens te worden. In de besneeuwde bossen buiten Drohobych, vond hij steun.
Volodymyr ziet nu weer zelfs weer een toekomst voor zich. ‘Het is bijna niet te geloven, maar ik kan weer voetballen,’ zegt hij voorzichtig. ‘Ik kan ook weer praten en werken. En help nu ontheemde mensen in het centrum. Sommigen van hen zijn ook veteranen die worstelen met een verslaving.’
Steun veteranen én hun dierbaren
Jouw bijdrage helpt oorlogsveteranen als Volodymyr én hun dierbaren, bij het verwerken van trauma’s en het terugvinden van houvast. Doneer vandaag nog. En draag bij aan hun revalidatie, traumazorg en psychische begeleiding.
