‘Had mijn moeder die voucher maar gehad’
Ethel groeit op in een sloppenwijk in Zimbabwe. Als tiener verliest ze haar moeder tijdens een tragische bevalling. Dat verandert haar leven voorgoed. Wanneer ze zelf moeder wordt, vreest ze dat de geschiedenis zich zal herhalen. Maar dankzij de veilig bevallen voucher van Cordaid loopt haar verhaal anders af.
Ethel (20 jaar) woont in de sloppenwijk Hopley, aan de rand van Harare, de hoofdstad van Zimbabwe. Ze is moeder van Tanatswa (1,5 jaar) en zorgt daarnaast voor haar twee zusjes van 7 en 5. ‘Het leven hier is zwaar. We komen amper rond. Mijn man heeft geen vast werk. Hij doet klussen als hij iets kan vinden, meestal in de bouw.’
Geen tijd en geld voor zwangerschapscontroles
Ethel verloor haar moeder op haar zeventiende. Haar moeder was toen 38 en zwanger. ‘Mijn vader wilde het kindje niet. Ze maakten vaak ruzie en uiteindelijk is hij vertrokken naar Zuid-Afrika. We hebben nooit meer iets van hem gehoord.’
Ethel’s moeder bleef alleen achter met jonge dochters en zonder inkomen. ‘Ze ging schoonmaken bij mensen, terwijl ik stopte met school om haar en mijn zusjes te helpen. Ik vond dat afschuwelijk. Mijn droom was om ingenieur te worden.’
Ethel’s moeder overlijdt tijdens bevalling
Toen de bevalling naderde, was er geen geld voor controles. En ook geen tijd, want haar moeder moest blijven werken. ‘Ik ging met haar mee naar het ziekenhuis. Daar zagen ze al snel dat het kindje niet bewoog. We moesten met spoed naar het Central Hospital van Harare. Een ambulance konden we niet betalen, dus gingen we met een klein gammele taxibus. Een verpleegster gaf ons geld voor het vervoer.’
De wachttijd in het ziekenhuis was lang. ‘Toen het uiteindelijk zover was, kreeg ze een spoedkeizersnede. Ik mocht er niet bij zijn.’ Kort daarna kwam het nieuws: Ethels moeder én het kindje waren overleden. ‘Ik was in shock. Mijn moeder en ik waren zo close. We deelden alles met elkaar. En ineens stond ik er alleen voor. Mijn twee zusjes waren toen nog maar 4 en 2 jaar oud.’
Voucher voor een veilige bevalling
Om voor haar zusjes te kunnen zorgen, trouwde Ethel met haar vriend Alexander. ‘We hielden van elkaar, maar het was nooit de bedoeling geweest om zo jong te trouwen.’ In 2023 raakte ze zwanger.
Gelukkig liep op dat moment het vorige voucherprogramma van Cordaid nog net. ‘De verpleegster die me destijds hielp met geld voor vervoer vertelde me erover. Ik kwam ervoor in aanmerking en kon me aanmelden in mijn zesde maand.’ Met de voucher kreeg Ethel toegang tot alle noodzakelijke zorg: prenatale controles, begeleiding bij de bevalling, nazorg, vaccinaties.
‘Mijn bloeddruk, de groei van het kindje: alles werd goed in de gaten gehouden. Dat was zo geruststellend. Maar ik was ook bang. Ik dacht steeds aan mijn moeder. Wat als ik ook zou overlijden? Wie zou dan voor mijn zusjes zorgen?’
‘Had mijn moeder die voucher maar gehad’
Dankzij die ene voucher verliep de bevalling zonder complicaties. En zijn zowel Ethel als haar dochter nu gezond. ‘De medische zorg die ik kreeg toen ik zwanger was en moest bevallen had ik anders nooit kunnen betalen. Had mijn moeder die voucher maar gehad. Dan zou ze nog in leven zijn.’
‘Ik mis haar nog elke dag. Ze was een warm, lief persoon. Ze heeft me alles geleerd wat belangrijk is: geen foute keuzes maken, niet te vroeg trouwen, niet het leven leiden dat zij had. Dat van dat trouwen is niet echt gelukt,’ voegt ze met een kleine glimlach toe. ‘Maar ik wil weer naar school. Een diploma halen. Leren. Wie weet lukt dat.’
Geen geld, wel zorg: doneer een voucher
Voor €25 geef jij een zwangere vrouw in de sloppenwijken van Zimbabwe een Veilig Bevallen Voucher. Daarmee krijgt ze medische hulp vóór, tijdens én na de bevalling. Geef jij moeders als Ethel en hun baby’s een eerlijke kans?
