Veteraan Yaroslav uit Oekraïne: ‘Ik was bang voor mezelf’

Na zijn terugkeer uit de oorlog was Yaroslav niet meer dezelfde man. De woede, het verdriet en de onmacht zaten diep. En uitten zich vaak explosief. Hij had geen grip op zichzelf en verloor het contact met zijn gezin. Dankzij de traumazorg in het Nazareth Centrum vindt hij weer langzaam balans.

‘Ik wist niet waartoe ik in staat was’

Als veteraan had Yaroslav jaren geleefd in een wereld van bevelen, frontlinies en overleven. ‘Mijn principes en waarden zijn veranderd’, zegt hij. ‘De regels van het leger en oorlogssituaties, gelden niet in het dagelijks leven van gewone mensen. We moeten opnieuw leren verbinding maken met de samenleving, en dat is voor ons niet makkelijk.’

Thuis, terug in de maatschappij, bleek het onmogelijk om weer vader en partner te zijn. ‘Ik was altijd boos’, gaat hij verder. ‘Mijn kinderen en familie waren bang voor me. En tijdens die woede-uitbarstingen was ik zelfs bang voor mezelf. Ik wist niet waartoe ik in staat was.’

Veiligheid en balans door traumazorg

In het Nazareth Centrum van onze partner Caritas Drohobych vond Yaroslav voor het eerst in lange tijd weer een vorm van veiligheid. ‘Het centrum is een veilige plek. Hier kan ik weer een beetje balans vinden. Het is heel belangrijk dat we voorzichtig en geleidelijk terugkeren in de maatschappij.’

Yaroslav neemt deel aan groepssessies met andere veteranen, onder begeleiding van psychologen. leert omgaan met zijn woede, zijn schuldgevoel, zijn trauma’s. Hij praat. Luistert. En probeert langzaamaan ook weer contact te maken met zijn familie. ‘Ik weet niet hoe het nu met mijn familie gaat, maar ik wil blijven werken aan het herstellen van die relatie.’