Eindelijk een veilige bevalling voor Esther uit Zimbabwe

Esther uit Harare beviel op straat. Zonder geld, zonder medische hulp. Haar eerdere bevalling liep ook bijna fataal af, voor haar én haar kindje. Nu is er hoop: dankzij het net herstarte voucherprogramma van Cordaid krijgt ze eindelijk de moederzorg die ze nodig heeft.

De 25-jarige Esther woont met haar twee zoontjes bij haar ouders in Hopley. Een sloppenwijk van Harare, de hoofdstad van Zimbabwe. Daar wonen tienduizenden mensen zonder eigendomsrechten en vaak zonder toegang tot stromend water, riolering of elektriciteit.

Hersenletsel door te late controle

Esthers eerste bevalling tekent haar leven. ‘Te laat in de zwangerschap kon ik op controle. Toen de weeën begonnen moest ik met spoed naar het ziekenhuis. Alles duurde te lang. Mijn zoontje, Joan, is door gebrek aan zuurstof met hersenletsel geboren.’

De constante zorg voor Joan weegt zwaar op Esther en haar partner. Wanneer haar man haar verlaat staat ze er alleen voor. ‘Eigenlijk heb ik me vanaf mijn achttiende altijd alleen gevoeld.’

Terug bij haar ouders leidt Esther een geïsoleerd bestaan. ‘Ik zat in huis of in het ziekenhuis met een gehandicapt en ondervoed baby’tje. Voor de rest kwam ik niet graag onder de mensen. Mijn zoontje keken ze maar gek aan. Mij ook.’

‘Ik ben op straat bevallen’

Een jaar, in 2019, later woont Esther toch weer samen met haar man. Ze raakt opnieuw zwanger. Het voucher-programma loopt op dat moment, maar kan niet iedereen helpen. Esther valt buiten de radar van de hulp. En geld voor een ziekenhuisbevalling heeft ze niet.

Op een dag, na werk op het land, beginnen de weeën. ‘Ik ben op straat bevallen. Voorbijgangers schoten te hulp. Ze konden de navelstreng niet doorknippen en hebben mij en het kindje zo samen naar de kliniek gebracht.’

Ze overleeft het, net als haar zoontje Mickael Junior. Maar de risico’s waren levensbedreigend. Infecties, overmatig bloedverlies, een stuitligging, neonatale complicaties: het had fataal kunnen zijn.

Opnieuw zwanger

Na die ingrijpende gebeurtenis trekt Esther, met haar twee zoontjes, voorgoed in bij haar ouders. ‘Het ging niet meer. Mijn man mishandelde me, geregeld moest ik de politie bellen. En wat me misschien nog wel meer kwetste was zijn totale onverschilligheid naar Joan.’

Tot overmaat van ramp blijkt Esther opnieuw zwanger. Ongewenst. ‘Er was iets mis met mijn hormoonstaafje. Mijn eerste gedachte was: dit red ik niet nog een keer.’

Voucherprogramma van Cordaid scheelt stress

Maar het loopt anders. Esther hoort van het nieuwe voucherprogramma van Cordaid. ‘Ik kan niet onder woorden brengen wat een opluchting dat is. Het is geweldig dat het programma er weer is. Hoe vaak heb ik daar niet om gebeden!’

Esther heeft nu toegang tot alle moeder- en kindzorg die nodig is, en krijgt ondersteuning bij gezinsplanning en eigen toekomstplannen.

‘De enige opties die ik had waren onveilig: thuis bevallen, op straat, bij een traditionele vroedvrouw, of in de kerk. Nu weet ik dat ik en mijn kindje tot zes weken na de geboorte de zorg krijgen die nodig is. Dat scheelt zoveel stress!’

Wat haar extra hoop geeft, is dat het programma ook beroepstrainingen biedt. ‘Ik wil later een eigen bedrijfje beginnen. Meer dan ooit wil ik op eigen benen staan.’